او که متولد چهاردهم آذرماه سال هزار و سیصد و شست و هفت ست... لیسانس تربیت بدنیش را از دانشگاه تهران گرفته و رکوردار دوهای سرعت 60، 100، 200 و 400 متر ایران ست. همچنین دارنده اولین مدال طلای آسیا در طول تاریخ دو میدانی کشور.

 ایرانیان موفق (SIONA) : نام شما بعنوان فردی موفق برده می شود ! خودتون اینطور فکر می کنید !؟ تعریف شما از یک فرد موفق چیست !؟

مریم طوسی: آدم موفق کسی ست که به هدفی که در زندگی دارد دست پیدا کند. مشکلات و موانع دلیلی برای دست کشیدن از اهدافش نباشد...حالا فرقی نمی کند در چه زمینه ای، ورزشی. اقتصادی و یا اجتماعی .

خدا را شاکرم که توانستم در ایران به جایگاهی برسم که بتوانم دل مردم و در وهله اول دل  خانواده ام رو شاد کنم و در واقع پدر مادرم از من راضی باشن و اینکه بتوانم در این جامعه کاری انجام بدم و جایگاهی داشته باشم... چون این موضوع در زندگی من  بسیار مهمه.

اوایل شروع کارم به این جایگاه رسیدن و در دوهای سرعت به فینال رفتن و مدال گرفتن رو امری دشوار می دونستم اما هیچ وقت غیرممکن فرضش نکردم ! با خودم می گفتم من یک روز این کار را انجام میدهم و دادم.

ایرانیان موفق (SIONA): قبل از شروع فعالیت حرفه ای تون در این رشته، ورزش می کردین !؟

مریم طوسی: بله، زمانیکه مدرسه می رفتم... ولی فقط در مسابقه مدارس شرکت میکردم و به طور حرفه ای کار نمی کردم تا اینکه سال آخر دبیرستان پدر و مادرم برایم مربی گرفتن و بعد از یک سال تمرین مداوم توانستم بعد از سی و سه سال رکورد ایران را جابه جا کنم... در دوران مدرسه قهرمان قهرمانان شده و مدال طلا گرفتم... مسابقاتی که در سطح مدارس شروع و بعد از آن در سطح منطقه، استان و بعد هم کشوری پایان می یافت.

ایرانیان موفق (SIONA): عامل بودن در این جایگاه رو چه کسانی یا چه چیزی می دونین !؟

مریم طوسی: اول از همه خانواده ام که همیشه از همان ابتدا پشتیبانم بودن... و بعد از آن مربیان، مسئولین و کسانی که کمکم کردن تا به این جایگاه برسم... زیرا معتقدم قهرمانی فقط نیازمند پشتکار و تمرین نیست ! باید شرایطی فراهم باشد تا به آن قهرمانی برسیم چه از نظر امکانات و چه از نظر پشتوانه.

ایرانیان موفق (SIONA): مشکلات و موانع رو در مسیرتون چه چیزهایی می دونین !؟

مریم طوسی: ابتدا بگم که مشکلات و موانع در حال حاضر نسبت به آن اوایل که آغاز به کار کردم، خیلی کمتر شده... آن زمان که من شروع کردم فقط حمایت خانواده ام بود که من رو به جلو می برد ولی الان خیلی به ورزش بانوان کمک می کنند اما هنوز خیلی جا دارد که به شرایط ایده آل برسد...

بانوان ورزشکار نشان دادند در صورتی که شرایطی خوب مهیا باشد هم پای مردان می توانند مدال آوری کنند ! چون شرایط ما با آقایان خیلی متفاوت ست و ما به خاطر نوع پوششمون، باید چندین برابر رقیبانمان تلاش کنیم که به آنها برسیم ! ما این تلاش را می کنیم ولی باید امکاناتی نظیر مربی خوب، اردوهای برون مرزی، مسابقات بین المللی زیاد (چون یه دونده باید چند تا مسابقه بده تا به فیت بدنی اش برسه... مثلا اگه بخواد به مسابقه ی قهرمانی آسیا بره باید قبل از آن چند تا مسابقه تدارکاتی برود تا به آن برسد) هم فراهم باشد تا به مراحل خوب و قابل رضایت رسید ! امیدوارم که این اتفاق بیفتد تا ما به اهداف بزرگی که میخواهیم برسیم .

ایرانیان موفق (SIONA): و این اهداف بزرگ !؟

مریم طوسی: هدفهای من خیلی بزرگ هستند و دوست دارم که همان طور که در آسیا نشان دادیم که ما حرفی برای گفتن داریم بتوانیم این را در عرصه های جهانی هم نشان بدهیم... این چیزی دور از دسترس نیست ولی شرایطش را می خواهد ! فقط این نیست که تلاش یا تمرین کنیم ! یک برنامه ریزی طولانی مدت و هدفگذاری درست میخواهد. مثل : مربی خوب، اردوهای خوب از لحاظ پزشکی، تغذیه و ...

ایرانیان موفق (SIONA): مصدومیت، دلیل نرسیدنتون به مسابقات آسیایی امسال بود !؟

مریم طوسی: بله. با وجود 2 مدال نقره و یک مدال طلا در این مسابقات، امسال به دلیل مصدومیت پا که فقط چند روز قبل از شروع مسابقات بود متاسفانه و با ناراحتی زیاد، نتوانستم حضور پیدا کنم...ولی خب این رو هم می دونم که مصدومیت برای هر ورزشکاری پیش میاد... امیدوارم هر چه زودتر بهبود پیدا کنم و به شرایط عادی برگردم.

ایرانیان موفق (SIONA): فدراسیون همکاریهای لازم رو انجام می ده !؟

مریم طوسی: ما مدت ها رئیس نداشتیم ! الان یک ماه ست که آقای طباطبایی سرپرست ما هستند... در این یک ماه به ما خیلی کمک کردند، ولی این کمک ها باید که مستمر باشه نه اینکه تا یک محدوده و زمان خاصی امکانات بدن و دوباره فراموش شود ! زیرا دومیدانی به این شکل است که در طی سال تمرین می کینم و در تابستان بهره می گیریم... و بهترین زمان تمرینات هوازی، استقامتی و خوبمان در زمستان ست، چون تابستان فصل مسابقه ست و فقط ریکاوری و تمرین های مربوط به مسابقه انجام می شود .

ایرانیان موفق (SIONA): به بانوانی که در زمینه ی ورزشی فعالیت می کنند توصیه ای دارین !؟

مریم طوسی: یادشون باشه که متاسفانه همه ی امکانات در اختیارمون نیست ! از همین امکاناتی که داریم باید به بهترین شکل ممکن استفاده کنیم... برای بانوان جای تمرین پیدا کردن سخت ست، برعکس آقایان که همه جا میتوانند تمرین داشته باشند ! در این شرایط سخت فقط به هدفتان فکر کنید ! ما هم همینطور بودیم اگر مکانی برای تمرین نداشتیم پارک رو انتخاب می کردیم و اگر  در پارک هم نمی گذاشتند یک جای دیگر می رفتیم... می بایست که فقط به "هدف" فکر کرد.

ایرانیان موفق (SIONA): "مریم طوسی" خود را در زندگی شخصی چطور می بیند !؟

مریم طوسی: در زندگی شخصی خدا رو شکر می کنم که توانستم درسم را در بهترین دانشگاه تمام کنم و برای کارشناسی ارشد هم میخواهم ادامه بدهم... فکر می کنم که اگر یک روز ورزش نکنم یا اگر ورزشکار نمی شدم باید در جامعه چه کاری را انجام می دادم که یک فرد موفق باشم !؟ چون اصلا یک فرد عادی و بدون تاثیر بودن در جامعه را دوست ندارم ! مایلم همیشه در راستای پیشرفت جامعه کاری انجام دهم... رشته تحصیلی من ریاضی فیزیک بود قبلا دوست داشتم معماری بخوانم ولی وقتی وارد عرصه قهرمانی شدم با خودم گفتم که بهتر است که در همین زمینه ادامه دهم و به نتیجه برسم... رشته ی دو میدانی در ایران کمی ناشناخته است ! تعداد قهرمانان محدود است در صورتی که در تمام دنیا رشته اول بحساب می آید... وقتی مسابقه آسیایی و جهانی می رویم تماشاچیان زیادی دارد ولی متاسفانه در ایران اصلا این رشته را نمیشناسند ! هنوز خیلی ها نمی دانند که دومیدانی فقط دویدن نیست !!! 24 تا ماده دارد و هر کسی با هر توانایی می تواند وارد این رشته شود ! در دومیدانی 144 مدال توزیع می شود یعنی یکی از پرمدال ترین رشته ها... اگر دومیدانی پیشرفت کند یا کلا رشته های مادر پیشرفت داشته باشند رشته های دیگر هم  متقابلاً پیشرفت می کنند .

 ایرانیان موفق (SIONA): به این فکر نمی کنین که اگر معماری (رشته ای که دوست داشتین) رو ادامه می دادین موفق تر می بودین !؟

مریم طوسی: من اگر یک بار دیگر به دنیا بیام باز هم دو میدانی را انتخاب می کنم ! من همه ی ورزش ها را امتحان کردم، جزء تیم ملی نجات غریق هم هستم، دو تا مدال آسیا هم دارم، ولی جذابیت و لذتی که دو میدانی دارد هیچ رشته ی ورزشی و تحصیلی دیگری برایم ندارد .

ایرانیان موفق (SIONA): حس و درکتون از :

"خدا "

وقتی که سرخط استارت هستم، تمرینات و کارها ی لازم را انجام دادم دیگه هیچ چیز بهم آرامش نمی ده جز توکل به خدا... او همیشه هست.

" مردم "

واقعا از مردمی که حمایتم می کنند، پیام های که به من میدن و باعث انگیزم میشن تشکر میکنم... وقتی به مسابقه می رم تمام سختی ها را تحمل می کنم که پرچم کشورم را بالا ببرم و دل مردم و شاد کنم.

" پرچم ایران "

قابل وصف نیست، وقتی که بالای سکو ایستادیم وقتی پرچم کشورمان می ره بالا و دل مردم را شاد میکنیم، آن غرور و افتخاری که به انسان دست میده قابل توصیف نیست ! در همان سالی که اولین مدال طلا را گرفتم یکی از  کشورهای عربی به من پیشنهاد داد که برم برای کشورشان کار کنم و در قبالش پول زیادی بگیرم ولی من به خاطر کشورم هیچ وقت این کار را نکردم و نمی کنم.